Thailand en Cambodja; van backpackers naar part-time travelguides

Ten eerste voor iedereen een heel gelukkig, gezond, liefdevol, reislustig en mooi nieuwjaar!
Na 8 maanden samen onderweg te zijn, stonden we 's ochtendsvroeg op het vliegveld in Bangkok om onze reisgroep, bestaande uit papa en mama, op te halen. Het eerste wat we zeiden toen we ze zagen 'Wow wat zijn jullie wit!!' Na 1 minuut leek het alweer of we elkaar vorige week nog gezien hadden, wat is dat raar zeg. Maar goed, hoe gaan we dit reisverslag nou eens aanpakken? Alles in geuren en kleuren vertellen of bewust wat dingen skippen…. Papa en mama vrezen voor dit verslag! Mijn keuze is gevallen op alles vertellen natuurlijk!

De eerste ervaring met Thailand was de taxirit van het vliegveld naar het hotel, voor ons al normaal natuurlijk dat ze hier als gekken rijden, dat er geen verkeersregels zijn en dat het overal maar een zooi is, maar voor pap en mam al een mooie kennismaking. We hebben ze in 2 dagen Bangkok laten zien, een boottochtje over de Klong Prao rivier gemaakt, de mooie tempel Wat Arun bezocht, van de taxiboot gebruikt gemaakt en het paleis gezien. Maar als we nu vragen wat het hoogtepunt van Bangkok was, noemen ze zonder twijfel het eten van de Padthai en het ontbijt op straat. Voor die backpackerstest zijn ze dus met vlag en wimpel geslaagd! Wat hebben wij een geluk gehad dat sinterklaas ons toch niet helemaal vergeten was dit jaar, we zijn verwend met pepernoten, chocoladeletters, stroopwafels, koekjes uit Arnhem, peperkoekjes, drop en wat toiletartikelen. Nogmaals dank je wel sinterklaasje!!!

En dan de eerste keer een paar uurtjes reizen, we zouden met een minibus naar Ayuthaya gaan, daarvoor werden we opgehaald met een taxi. Nou als ooit iemand nog durft te beweren dat er geen 2 koffers en 2 backpacks in een achterklep gaan van een normale auto dan kunnen wij het tegendeel bewijzen. Met een paar touwen en spanbanden zat na een kwartier frotten alles in de kofferbak (met gastank) waaruit het later weer overgeladen kon worden in een minibus. Wachten tot die vol zat en een paar uur later stonden we in Ayuthaya. Geen idee waar het guesthouse precies zat, maar na wat navraag bleek het op loopafstand te zijn. Nou ze hebben geweten dat een koffer niet al te handig is op stoepen in landen als dit, vol met gaten en kuilen! Maar toch zijn we de koffer erg dankbaar, zonder koffer was er namelijk letterlijk geen mama meer. Nu weet iedereen straks toch dat ze weer veilig thuis zijn, dus nu mag ik wel een zinnetje of 2 wijten aan het feit dat er een auto in de slip raakte en deze met een rotgang over de straat gleed recht op ons af, voornamelijk recht op mama. Die sprong net op tijd te stoep op waar ze op viel, maar de koffer werd geraakt en schoot een meter of 10 verder de straat op. De 2 zinnen zijn al voorbij, dus spannender kan ik het nu niet maken, maar we zijn ons doodgeschrokken en we hebben enorm veel geluk gehad dat mama eraf is gekomen met een schaafwond op haar voet en een kapotte koffer! En wij al 8 maanden onderweg zonder kleerscheuren en dan we hebben eens bezoek en dan dit na 3 dagen…. Toch hebben we die middag nog maar een mooi tochtje met de tuk-tuk (het idee om met de fiets te gaan hebben we maar gelaten voor wat het was) langs oude tempels gemaakt. De introductie op de avondmarkt met het eten van heerlijke pannenkoeken was ook geslaagd!

Een treinrit later stonden we in Pakchong bij het Khao Yai NP. Pap en mam een luxe kamer en wij een goedkope met koude douche, we wisten stiekem toch wel dat we bij hun mochten douchen! Hier hebben we 1,5 dag een tour gedaan met als hoogtepunt 2 miljoen vleermuizen die aan het eind van de middag uit een grot vliegen. Super cool om al die beesten in 1 lange rij over je hoofd te zien vliegen! Alleen leverde het wel de discussie op tussen pap en mij dat ik er meer had geteld dan hij! Verder was het NP niet echt de moeite waard, toch was de plek voor mij wel erg bijzonder omdat ik hier mijn baan bij Livive voor als we terugzijn in Nederland heb gekregen! Gewoon een super gezellig en fijn gesprek op skype en de volgende dag had ik mijn rooster al. Wow wat heb ik een geluk zeg, wat een cadeautje!

Op naar Cambodja, een flitsbezoek van een week aan dit land gebracht! Op de grens bleken onze e-visas niet goed uitgeprint te zijn en moesten we na bijna 45 minuten wachten in de rij naar een internetcafé om ze uit te printen. Voor ons geen probleem, maar papa kon ze niet in zijn e-mail terugvinden. Zij moesten dus weer terug om een nieuw visum te kopen. De rij was ondertussen meer dan verdubbeld, dus gelukkig werkte mijn vrouwelijke charmes nog enigszins bij een politieman zodat we voor in de rij werden gezet! Onze geoliede machine werkt blijkbaar dus iets beter met z'n tweeën dan met z'n vieren bij grensovergangen haha! In Battambang zijn Teun en ik samen even gaan fietsen, terwijl we de ouders met een tuk-tuk chauffeur naar handwerk dorpjes hebben gestuurd. Natuurlijk wel spannend om hun alleen te laten, zou dat wel goed gaan?!?! Maar ruim een half uur later dan afgesproken kwamen ze veilig weer terug om ons op te pikken om een ritje op de bamboetrein te maken. Met z'n vieren op een houten vlonder die op een spoorrails door een 'machinist' met motor werd aangedreven. Aangezien er maar 1 spoor is met tegenliggers betekent dat dat we regelmatig van de trein af moesten en die moest dan het spoor af om de andere er langs te laten. Weer terug de rails op en dan konden we weer een paar minuten verder. Aan het eind kwamen we natuurlijk op een veel te toeristisch punt. Wij zijn ondertussen bikkelhard in 'nee' zeggen, maar mam is nog veel te bleu daarin en kocht maar een sarong. Jullie willen niet weten hoe vaak we deze vakantie wel niet hebben gehoord 'Ach het is maar een paar euro!'. Hetzelfde met tips, gidsen worden niet rijk van ons, maar die hebben geluk gehad dat we hun mee hadden. Na een paar cocktails en biertjes gaat daar het geld op de toeristenmarkt trouwens helemaal goed rollen, na al die 'ach is maar een paar euro' bleken de tassen goedgevuld met een paar euro maal tig souvernirs!
Natuurlijk hebben we Angkor Wat niet overgeslagen, de bekendste tempel van Cambodja. Een volle dag over dat tempelgebied gelopen, hier ontdekt dat papa echt net een Japanner is met zijn camera en fototoestel en ook ontdekt dat mama nog wel wat fotocursussen kan gebruiken! Toch aan het eind van de dag mooie plaatjes rijker. Kerst hebben we in Phnom Penh gevierd, eerste kerstavond vrij luxe uiteten voor ons doen. Was echt wel heel lekker, keer een andere smaak dan noodles, rijst en Padthai. Mama dacht hier iets anders over, oké hier zal ik maar 1 zin aan wijden. Het eten heeft ze voor de ingang van het restaurant keurig naast een boompje teruggedeponeerd (mooi woord voor kotsen toch?!). En zo plukte ik mama voor de 2e keer in een week van de straat. Nou we hebben het geweten hoor dat ze er zijn!

Op 2e kerstdag hebben we het Genocide museum bezocht, niet echt een kerstgedachte om vrolijk van te worden, maar wel erg interessant. Die middag gerelaxed van het ene koffietentje naar het andere sapjestentje en een lokale markt bezocht. Een erg leuke, aangezien de halve markt ingedeeld was als schoonheidssalon, voor alles kon je hier terecht. Lachen! Ook heb ik nog iets van mijn bucketlist gevinkt, een kapper op reis! In eerste instantie niet de bedoeling, maar mijn haar was zo dik dat ik besloot om het risico te nemen. 1 Euro lichter en 10 minuten later stond ik weer buiten! Nog nooit zo snel geknipt, droge haren en lagen knippen maar! Ach ja het is in ieder geval een stukje dunner, doel bereikt!  's Avonds hebben we romantisch samen pizza gegeten en een heerlijke massage gehad door blinde mensen. Heel bijzonder en erg lekker! Maar ook onze magen waren niet helemaal aan dit kerstvoedsel gewend, maar we hebben ons wel netter gedragen dan mama. Geef ons volgend jaar maar gewoon veel en Westers kerstvoedsel!
Het echte nadeel van reizen hebben we ze ook even laten meemaken toen we van Phnom Penh terug richting Thailand moesten. Het zou een reisdag van 9 tot 10 uur zijn, maar doordat de bus 20 minuten te laat vertrok, er langer over deed i.v.m. stakingen van mensen op straat, we de rotste minibuschauffeur ooit hadden die 45 minuten in een rij ging wachten om te tanken en zo te laat was bij de ferry en we dus daar ook weer 1,5 uur op moesten wachten, duurde deze reisdag bijna 14 uur!!! Bij het resort (hoe cool is dat om dat te typen als backpacker zijnde) roomservice (nog cooler) besteld en snel gegeten, gedoucht en in slaap gevallen.

De samenvatting van de opvolgende 5 dagen is erg kort: zon, zee, strand, zwembad, eten, cocktails, biertjes, ijskoffies, massages, manicure/ pedicure en relaxen. Toevoeging voor papa: slapen en snurken op een strandbedje. Heerlijke dagen dus gehad. Oudjaar hebben we afgesloten met een ritje op een olifant. Eerst mochten we het water in om ze een beetje te schrobben, dat was echt grappig. Alleen de lol was er voor mij snel af toen ik een gratis spa-fish behandeling kreeg in het water. Pap ging er ook in, maar toen was het tijd om terug te gaan en begon die olifant dus op te staan met pap nog in de nek. Het enige wat die zei voordat we gingen, ik vind alles best als ik maar gewoon in zo'n stoeltje kan zitten. Je kunt je dus voorstellen hoe zijn gezicht was toen die olifant het water uitliep. Misschien heeft ie hier wel mooie filmpjes van, je kunt er naar vragen! (zou ik zeker doen, kun je lachen namelijk!) Later zat ie wel heel ontspannen met ons mam in zo'n zitje en zijn we een ritje met die beesten gaan maken. Natuurlijk zijn wij wel op de nek gegaan. Ik heb me nog helemaal ziek gelachen toen we een stukje over het asfalt liepen en die olifant opeens een sprintje ging trekken met Teun op zijn nek. Helaas kon ik zijn gezicht niet zien, maar van achter zag ik zijn nek roder en roder worden en die handen trokken wit weg van het vasthouden. Mooie momenten zijn dat, leedvermaak!

En dan oud op nieuw! Ten eerste heerlijk om gewoon in je zomerjurkje en slippers op het strand te staan, terwijl je andere jaren kou staat te lijden. Er was veel moeite in de aankleding gestoken, een podium, tafels, stoelen met witte kleden, ballonnen, een groot buffet (met koud eten) enz. enz. Ook was er veel aandacht besteed aan het programma, tja dat het een beetje een flop was, was het volgende. Toch erg hard gelachen om de act van ladyboys met prachtige kleding en verschrikkelijk geplayback. Ook een tijdelijke depressie doorgemaakt, omdat er een loterij werd gehouden. Hier kon je gratis overnachtingen winnen (niet dat dat heel logisch is, omdat je niet voor 1 nacht daar terugkomt maar goed), maar ook een hoop juwelen. Serieus alle tafels om ons heen hadden wel iets gewonnen of zelfs meerdere prijzen. De kans voor ons werd dus groter en groter, maar toen eindelijk het kamernummer van papa en mama werd omgeroepen was de enige prijs die nog over was een enorm grote teddybeer!!!!! Hiervoor moest pap wel het podium op en werd er een hele fotosessie gehouden! Nou die teddybeer heeft een zware avond met ons gehad! En wij, wij wonnen niets…. ach wij hebben elkaar! Om half 11 was het programma wel een beetje afgedraaid en zijn we dus maar even over het strand gaan lopen om te zien wat daar allemaal te beleven viel, er werd al wel het één en ander aan vuurwerk klaar gezet, dat beloofde wat. En toen…. Countdown party! Bijna 12 uur, er werd gedanst door het personeel op het podium en toen ze bij ons resort eens bedachten om af te gaan tellen, werd er aan de overkant van het strand al vuurwerk afgestoken. Zal het tijdverschil wel zijn! Het was fantastisch om elkaar op zo'n plek gelukkig nieuwjaar te kunnen wensen. Wat zijn wij gelukkig en blij dat we deze reis samen aan het maken zijn en zulke momenten samen beleven….
Het vuurwerk was echt fantastisch, echt er ging voor duizenden euro's de lucht in, maar dat maakte het wel extra speciaal en mooi! En toen (00.15 uur) ging het feest los, al het personeel ging helemaal uit hun dak en wij dus ook maar en toen (00.30 uur) was het feest ook weer net zo hard voorbij! Geen grapje, er werd iets omgeroepen, muziek ging uit, lampen aan en 5 minuten later stond iedereen op te ruimen. Met open mond van verbazing hebben we er nog 5 minuten naar staan te kijken en daarna besloten we maar om terug naar de kamer te gaan. Ondanks het abrupte eind was het een super toffe avond en zijn we het nieuwe jaar goed van start gegaan door de volgende dag een nieuwjaarsduik te doen in het zwembad!
En zo zijn de 2,5 week met die pappie en mammie voorbij gevlogen, we hebben heel wat afgelachen en ik vind dat het verslag best beschaafd is gebleven, want als ik toch al die hilarische opmerkingen die mama maakt erin moet zetten, dan is de vlucht naar de Filippijnen echt te kort!

Gister terug naar Bangkok met een privéchauffeur, om de reis af te maken en te laten zien dat echt alles kan hier in het verkeer hebben we onze chauffeur een paar keer moeten verzoeken om te stoppen omdat hij letterlijk zat te knikkebollen in de auto. Ik heb 100 km lang zijn gezicht in de gaten gehouden en Teun heeft ernaast gezeten om in te grijpen als het nodig was. De kilometers afgeteld en de auto uit gesprongen toen we op het vliegveld waren.
Voor de 2e keer afscheid genomen (vraag maar aan mama hoe dat ging). Maar zij hebben genoten en wij vonden het erg leuk om te laten zien hoe wij als backpackers reizen. Wij zijn weer aangekomen in de Filippijnen, het is bye-bye papa en mama en hello lieve vriendjes Hinke en Benny!