Christus wat een verlossing!!!

Even het belangrijkste bericht, voor degenen die het nog niet wisten, we zijn goed aangekomen in Brazilië. Zo goed zelfs dat we nu op het strand, bij nacht aan het water een berichtje plaatsen. Onder het genot van een caipirinha. Onze eerste grote uitdaging was de vlucht van 12 uur vanuit Londen, waar we ook nog 6 uur hebben gewacht. Die uurtjes in Londen waren zo voorbij, genoten van de eerste Starbucks Frappucino en heerlijke rocky roads, deze met dank aan Thirza. Om kwart over 3 's nachts werden we opgehaald door Kef, El, pap, mam, Maria, Hinke en Benny. Na afscheid te hebben genomen van ons huisje, zijn we in de bus gestapt naar Schiphol. Tja en dan komt dat moment waar ik niet zo'n held in ben, afscheid nemen. Ons mam stond al meteen te huilen. Niet eerlijk, want dan houd ik het natuurlijk ook niet droog. Maar goed, iedereen geknuffeld en gekust en zwaaiend met tranen in mijn ogen en een lach op mijn gezicht naar de douane gelopen. Nog een paar tranen gelaten, maar toen was het klaar… het begin van het grote avontuur is aangebroken!!!

Ondertussen hebben we er al 2 volle dagen Rio de Janeiro opzitten. Na de eerste nacht lag ik om 6 uur klaarwakker in bed, let the day begin!!! Wekker stond om half 10, maar die vlieger ging dus niet op! Teun lag nog te snurken naast me, maar ik heb hem het bed uitgestuiterd. Het 1ste doel was om Christus de Verlosser te zien in real life. We wisten hoe we er moesten komen, maar helaas had ik te maken met een eigenwijze Teun en misten we de bus dus. Nog even moeten wachten na het kopen van een ticket en toen zaten we om 10 uur al in het trammetje naar boven met gezelschap van een sambabandje. Leuk! Wow, wat een geweldig gevoel. Christus, wat een verlossing!! Eindelijk op die berg bij het beroemde beeld in Rio. Dat is moeilijk te beseffen op zo'n moment. De volgende bus gepakt (na eindeloos wachten in het brandende zonnetje) naar Copacabana. Het strand! We hebben maar liefst een uur op mijn sarong gelegen, die dienst doet als handdoek, om lekker vers fruit te eten en mensen te kijken. Hilarisch die mannetjes in strakke zwembroekjes en vrouwen in string en onder de tattoos. Het is een mooi strand, hoge golven en een relaxed sfeertje. Daarna zijn we op zoek gegaan naar eten in het oude buurtje van ons hostel, met een mooi uitkijkpunt vanaf een ruïne. Uiteindelijk hebben we een heerlijke pizza op! Het viel me mee dat ik heel de dag nog niet echt moe was geweest, maar toen we terugwaren, gedoucht en op bed lagen, lag ik om 20 uur te slapen!

Gister ook weer een hele fijne dag gehad. Heel wat kilometers gemaakt, allemaal te voet. Naar de kathedraal, door naar het oude centrum en daar onze eerste echt koffie op! Een 8+ voor een heerlijke cappuccino. Daarna zijn we door een heel groot marktgebied/ carnavalsstraat gelopen, keileuk! Kwamen langs een tentje waar het stikte van de mensen, was een of andere lunchsnackbar. Daar hebben we voor 1,50 per persoon een broodje gegeten waar je een afrikaans dorp van kan voeden + drankje! Toen hebben we besloten om met de metro naar het strand van Botafogo te gaan om ons lichamelijk voor te bereiden op het beklimmen van het 1ste deel van de Sugar Loaf. We lagen er nog maar net en heel de lucht trok dicht, geen zon meer te zien. Shit, en dan… zonde om naar boven te gaan en een hoop geld neer te leggen en niets te zien, maar ook heel zonde om een must-see met blijkbaar een prachtig uitzicht over te slaan. Dilemma dus! Gelukkig werden we ondertussen vermaakt door een paar beachvolleyballers. En alsof Christus de verlosser mijn gebeden heeft verhoord, trok het open en zijn we naar de voet van de berg gelopen (weer 2,5 km verder). Besloten om toch maar de kabelbaan te nemen. Boven op het 1ste deel werden we al beloond met een prachtig uitzicht, maar bovenop werd het nog beter. Christus stond steeds in de wolken, maar we hadden gewacht tot de zon onderging en alle lichtjes branden. En opeens, daar bovenop de berg, stond Christus in het volle licht! Wow wat een cadeautje!! Terug richting hostel in de buurt van Lapa, daar is het op vrijdagavond schijnbaar te doen. Dat bleek, iedereen leeft op straat, drinkt liters bier, maar ook een optreden met sambales en veel livemuziek.

Vanmorgen naar de trappen van Selaron geweest, een man heeft een hele trap met mozaïekstenen bekleed, het klinkt niet zo spannend, maar het was echt heel mooi! Conclusie van Rio, een stinkende pislucht-stad, met letterlijk prachtige hoogtepunten.

Vanmiddag aangekomen in Paraty na een busrit van 5 uur, een ontzettend leuk koloniaal stadje. Heerlijk doorheen gestruind en zo moeten we gaan geloven aan het slapen in een dorm…. (hopelijk doet de Caipirinha wonderen, na 3 slokken is het typen al moeilijker :s)

Veel liefs van ons