Iguazu falls en Buenos Aires; hoogtepunten en duivenstront

Wat hebben we weer een hoop meegemaakt de afgelopen week! Vorige week zaterdag hebben we 2 prima vluchtjes gehad om in Foz do Iguazu aan te komen. Uiteindelijk heeft die reisdag nog ongeveer 12 uur geduurd. Dit zou eigenlijk 3 uur zijn, maar omdat de vliegmaatschappij het schema had omgegooid werd het helaas een stuk langer. In Foz hadden we een couch geregeld. Laura's eerste couchsurf ervaring, en dat is er niet eentje om over naar huis te schrijven. De voordeur en trap omhoog ging nog, maar eenmaal binnen kwam er een pislucht ons tegemoet en onze kamer was een hok wat voor een cel door kon. 6 Lagen verf eraf gebladderd, er werden wel excuses gemaakt dat ie het nog even een keer moest schilderen… Even de grote matrastest, matras? We voelden geen matras! Nog maar een keer voelen, nee echt geen matras, gewoon een plank met een laken erover. Dit had niets met couchsurfen te maken! Besloten om toch maar even bij de bar in het erbij gelegen hostel wat te gaan drinken, het was tenslotte toch Teuns verjaardag. Biertje en Caipirinha op en toen toch maar een poging gedaan om te 'slapen'. Tja er maar niet teveel woorden aan vuil maken.

In 2 dagen hebben we de Braziliaanse en Argentijnse kant van de Iguazu watervallen bezocht. Eerst Brazilië, heel druk, er stond een rij waar je u tegen zegt. Bij het eerste uitzicht op de watervallen waren we al onder de indruk. Op het pad kwamen we langs uitkijkpunten en dat was steed weer een kodakmomentje. De wandeling liep uiteindelijk naar Garganta del Diablo (duivelskeel), dit was wel het meest spectaculaire! Vanaf een platform sta je vlakbij het water dat met geweld naar beneden stort. Je voelt je even heel klein tussen al dat water, maar wat een gaaf gevoel is dat zeg!

Dezelfde middag hebben we besloten om meteen de spullen te pakken en naar Argentinië te gaan. Weg bij die couch en hopen op een betere slaapplek. Dit liep super gesmeerd, spullen gepakt, briefje achter gelaten, naar de bushalte en daar kwam meteen de bus aan (deze reed maar 1x per uur), bij de Braziliaanse grens wachtte hij heel vriendelijk op ons en bij de Argentijnse moesten we er allemaal uit om een stempel te halen. En zo stonden we opeens in Argentinië! Wow toch ook wel gaaf! In Puerto Iguazu hebben we een kamer gekregen voor 4 personen waar we met z'n tweeën sliepen voor een prima prijsje. We zijn naar het 3 landen punt gelopen van Argentinië, Brazilië en Paraguay. Maar wat een verademing vergeleken met Brazilië. Het voelde een beetje als thuiskomen, een heel relaxt dorpje met winkeltjes en eettentjes. Heel veel mensen buiten op pleintjes, bankjes en parkjes. We werden helemaal gek van de muggen, je kunt daten wat je wil, maar ze vreten je op! Laura had in Brazilië een hele grote blaar opgelopen op haar enkel. Het leek of ze daar gestoken was, heel dik en hard en de volgende dag een grote dikke blaar en ernaast een kleintje. Na wat googlen blijkt het een heftige reactie te zijn op een muggenbeet (culicosis bullosa), lekker is dat dan! Maar goed op haar enkel en niet in d'r gezicht!

Op naar de Argentijnse kant van de watervallen, om half 9 in de allereerste trein omhoog naar de duivelskeel! Dit was de beste beslissing, er werd geadviseerd om deze als laatst te doen, omdat die het indrukwekkendst was, maar wij wilden de drukte voor zijn. En zo stonden wij bij de eerste 20 mensen bij het spektakel van het water wat naar beneden stort! Fantastisch!!! Het is onbeschrijflijk… Het was veel groter dan Brazilië, dus we hebben er nog heel wat uurtjes doorgebracht. En ook hier weer het ene adembenemende uitzicht naar het andere. Na elke stap die je zet is het wel nodig om een nieuwe foto te maken. Het was erg indrukwekkend! Uiteindelijk vonden wij deze zijde mooier dan de Braziliaanse, hier hadden we continue 'oooh en aaaah' momentjes. In het park zitten ook nog heel veel coaties (neusbeertjes) en vlinders. Op het eind liepen we op onze laatste benen terug, maar werden we nog beloond met een hele apenfamilie die door de bomen kwam slingeren. Dat was het kersje op de pudding. Topdagen gehad!

De volgende nacht moesten we op een dorm slapen, 3x is scheepsrecht. En inderdaad de beste ervaring tot nu toe. Laura sliep met 7 mannen ;)! We hebben wel express deze extra nacht gedaan, omdat het race-reistempo op begon te breken. Dit hadden we ook wel verwacht, ons kennende. Tot dan toe elke dag wel iets gedaan of gereisd. Dinsdagavond doorgereisd naar Buenos Aires! 18 uur met een super de luxe bus, total cama genaamd. Het is een bus waar je met je stoel helemaal naar achter kan en je benen helemaal omhoog, dus eigenlijk gewoon een bed, we hebben zowaar geslapen. We hadden allebei onze eigen tv schermpjes, kregen eten tussendoor en hadden een kussentje, kleedje en toiletspulletjes erbij gehad… niet slecht dus.

Woensdagochtend kwamen we aan op het busstation en zijn we naar Alvaro, onze host van couchsurfing hier, gegaan. De goede bus kwam ongeveer meteen langs, toen we instapten vroeg de buschauffeur ons om monedas (muntjes) of een tarjeta (chipkaart). We hadden al wel zoiets gelezen, maar allebei in ieder geval niet op zak. Dus ik zag de bui al hangen, dan moesten we weer teruglopen en iets gaan regelen, waar je dan echt geen puf voor hebt na zo'n reis. Maar die chauffeur was onverwachts aardig en mompelde iets waaruit we uit de gebarentaal een beetje konden opmaken dat we wel konden gaan zitten. Superfijn en nog gratis ook! Nadat we kennisgemaakt hadden met Alvaro en zijn vriendin Sandra en geïnstalleerd waren, zijn we de stad ingedoken. Na een paar blocks kregen we een warm welkom in Buenos Aires. Ik merkte dat er iets op m'n arm 'lekte', het leek op duivenstront. Laura had het ook op haar been zitten. Ik draaide om en achter ons liep een kerel die naar boven wees en zei 'fue una paloma' (was een duif). Hij liep een meter of 3 achter ons en ongeveer 2 meter daarachter liep nog een kerel, ze hadden dus schijnbaar niks met elkaar te maken. Laura had de truc snel genoeg door, mede dankzij de scam-top-10 van de lonely planet die Tas ons door had gestuurd. Wat ze dan bij ons wilden doen is de rugzak mee helpen schoonmaken en je tegelijkertijd ontdoen van je portemonnee etc. Heel behulpzaam dus! Laura beschermde de rugzak met haar arm en die knakkers staken de straat snel over omdat ze zagen dat het niet zo ging lukken. Heel fijn dus dat er niks gebeurt was, en heel vreemd om mee te maken op dat moment. Wat een dik nadeel was dat ze die duivenstront misschien wel te goed gekopieerd hadden, die stonk echt verschrikkelijk! Het eerste beste restaurant ingedoken, om te poetsen. Maar we hadden ook nog hoogtepunten op die dag, we zijn naar Recoletta gelopen, waar het graf van Evita Perron ook ligt. Die begraafplaats is echt iets aparts, alleen maar tombes, meer een soort van marmeren huisjes, met kisten en altaren achter de deur. En dan staan er ook nog eens honderden van die dingen midden in een stadswijk, de ene nog poeneriger dan de ander! s' Middags zijn we verder gelopen, richting de paardenrenbaan. Het plan was om alvast te kijken wanneer er een paardenrace was, want die staat op onze persoonlijke bucketlist sinds Vietnam (daar was de renbaan dicht). Het was al verdacht druk bij de baan, we konden gratis naar binnen. Meteen daarna zagen we al paarden in een showrondje lopen, dus dat beloofde wat goeds! Wat bleek, de grootste paardenrace van Argentinië is op 1 mei, de dia del trabajo (feestdag). We konden meteen aanschuiven voor het spektakel, er werd de hele dag geracet, maar de 1e race die we zagen was ook meteen de grootste race! Daarna hebben we ook nog 10 pesos (1,5 euro) gewed, en helaas verloren. Wat een geweldige ervaring om mee te maken, om midden tussen de enthousiaste wedders te zitten!

De volgende dag was het een beetje regenachtig. Meteen de raincover (regenhoes) over de rugzak gedaan, niet alleen tegen de regen maar meer om de duivenschijt-grappenmakers een stap voor te zijn. We zijn naar Plaza de Mayo gegaan, het centrale plein, waar toevallig ook iedere donderdag de Dwaze Moeders demonstreren. Op die dag dus ook, en dat was echt indrukwekkend. Er kwam een bus aangereden waaruit ongeveer 10 oude vrouwtjes stapten die over het plein heenliepen, inclusief spandoeken en leuzen. Ze doen dat al meer dan 30 jaar. We hebben nog een stuk gelopen en de kathedraal en het centrale monument in Buenos Aires gezien. Op de terugweg naar het appartement zagen we een zwerver die een hele huiskamer op straat had. Matras en wat dozen, maar het gekke was dat ie een werkende TV aan zijn voeteneinde had! Moet niet gekker worden! We hebben 's avonds gekookt voor Alvaro en Sandra. Wat een uitdaging om in een buitenlandse supermarkt boodschappen te doen en het goede uit te kiezen.

Vrijdag was helemaal regenachtig, de eerste dag van onze trip die zo was. Geen man overboord want er blijven nog genoeg dagen over. We zijn rond een uur of 12 de deur uitgegaan richting de botanische tuin die om de hoek ligt. Bleek dat die gesloten was vanwege het weer?! Dan maar door naar de shopping-mall omdat het toch echt begon te regenen. 's avonds zijn we nog met Alvaro en Amy, een andere couchsurfer uit Schotland, naar een typisch lokaal restaurant geweest in Palermo Soho. Was echt heel leuk, lekker goedkoop en een grote sociale happening!

In het weekend was het prachtig weer en zijn we zaterdag met de bus naar La Boca gegaan. Dat zijn een paar straatjes met supermooi gekleurde huisjes die de Caminito worden genoemd. De wijk La Boca is best berucht, dus we zijn vandaag gegaan omdat zondag de voetbalwedstrijd Boca Juniors tegen River Plate was. Dat zijn dé aartsrivalen van Argentinië, en in die wijk is de kans dat je wat mafkezen tegen het lijf loopt waarschijnlijk wat groter. De Caminito was echt heel leuk, overal muziek en leuke huisjes. Wel wat toeristisch met mensen die als tangodansers verkleed zijn om zo met je op de foto te gaan etc. In de middag hebben we door het natuurpark Costanera Sur gewandeld. Echt supermooi met uizicht over zee en de skyline van Buenos Aires. Op een bankje hebben we een stuk chocoladetaart met dulce de leche op, ook weer een hoogtepuntje! Dulce de Leche is een soort caramelpasta, maar iets minder zoet. Ze smeren dat hier overal op of tussen, het is nog lekker ook! Even gegoogeld en in Nederland blijken we ook zoiets te hebben, Bebogeen (wat Laura al kent) en 'Mijn oma'. Kan alvast op het boodschappenlijstje voor volgend jaar of een tip voor jullie alvast!

De volgende dag hadden een rustiger gepland en eerst naar San Telmo gegaan, is een wijkje bij het centrum met op zondag een grote markt. De markt zelf was één lange straat, was gevuld met allerlei locale frutsels zoals Maté bekers, geschilderde bordjes, ouwe meuk en natuurlijk ook toeristische shizzle. Vooral het sfeertje maakte het leuk, er was veel live muziek, ook nog iemand met een marionettenspel, een goochelaar en een buikspreker gezien. Tussendoor aten we een banaantje en werd er ineens geroepen: 'hey, banana-man!'. Was een tentje met allerlei zelfgemaakte dulce de leche. Bood die kerel aan om zijn eigengemaakte dulce de leche op onze bananen te proberen, was heeel lekker! Op het centrale pleintje werd in de open lucht tango gedanst, die waren echt heel goed. Laura was helemaal in haar element bij het zien daarvan, het was ook heel knap hoe ze dansten. Tijd over om lekker met z'n 2en in het park te liggen. Wat een happening is dat in Buenos Aires, lijkt wel of de halve stad in en rond het park hangt. Overal is wel iets te zien, mensen die skaten, hardlopen, fietsen, straathockey, dansen of touwtje springen. Is echt een feest om lekker rond te kijken en te picknicken.

Na het laatste nachtje slapen op Alvaro zijn couch (waar we ondertussen ook blauwe heupen van hadden), zijn we 's ochtends vroeg vertrokken naar de volgende couch in Tigre. We hebben de trein gepakt, was een lange zit, tenminste voor het aantal kilometers. We hebben een uur en een kwartier gedaan over 20 km. We waren prima op tijd voor de boot-bus naar het huis van Stef en Caro, onze couch. Ze runnen een bed & breakfast in de Paraná delta, en daar kan je alleen per boot komen. Echt heel leuk, alleen het huis is een beetje stoffig. Wel een goede zaak is de privé kamer die we hier hebben! We hadden gelezen dat ze wel wat hulp verwachten in ruil voor de couch, dus die hebben we dezelfde dag maar meteen aangeboden, omdat we toch even niks te doen hadden. Mooi werk, een tuin aanharken in Argentinië op een doorsnee maandag tussen de hondenstront door, terwijl je lekgeprikt wordt door muggen. Je komt trouwens soms rare knakkers tegen met couchsurfen, maar goed, niet iedereen stelt zijn huis open voor wildvreemde mensen. Misschien moet je zelf daar wel een beetje wereldvreemd voor zijn ;). Er zijn hier 2 vrijwilligers die meewerken in ruil voor kost en inwoning, Chris een Colombiaan en Tina een Francaise. Daar hebben we een gezellige avond mee gehad, hij is o.a. salsa leraar en op aandringen van Laura heb ik les gehad. Was echt grappig, uiteindelijk waren we met z'n 4 en aan het dansen tot half 12!  

Nu dus Tigre verkennen en gaan uitzoeken wanneer we naar Salta kunnen, op dit moment staken de bussen en ligt heel het openbaar vervoer (lange afstandsbussen) plat en kunnen we dus nergens heen!!

Korte verhalen schrijven is niet aan ons besteed vrees ik.... volgende keer nieuwe poging!!